Podatnicy będący właścicielem lub współwłaścicielem budynków mieszkalnych jednorodzinnych mogą odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych w tych budynkach. Przedsięwzięcie musi być przeprowadzone i zakończone w ciągu 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwsze koszty.

Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53000 zł w odniesieniu do wszystkich przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Czyli limit ten dotyczy podatnika bez względu na liczbę realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych latach.

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. Dofinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie,

2. Zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatki dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu ordynacji podatkowej.

Ulgę termomodernizacyjną rozlicza się w rocznym zeznaniu podatkowym przy czym w przypadku gdy kwota odliczenia nie znajduje pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, jednak nie dłużej niż przez 6 lat.

Listę wydatków upoważniających do zastosowania ulgi termomodernizacyjnej określa załącznik do rozporządzenia  ministra inwestycji i rozwoju z 21 grudnia 2018.

Opis ustawy
Ustawa o OZE zakłada maksymalizację zysków z instalacji fotowoltaicznej, poprzez wykorzystanie produkowanej energii elektrycznej przede wszystkim na własne potrzeby.
Prosumenci mogą korzystać z tzw. opustów, czyli rozliczeń różnicy między ilością energii, którą wyprodukowali a tą którą pobrali.
Przykładowo, rozliczenie w stosunku 1 do 0,8 oznacza, że 1kWh energii odsprzedanej do sieci ma wartość na poziomie 80% całkowitych kosztów zakupu 1 kWh. Rozliczenie dotyczy tylko tej części energii która zostanie zużyta w okresie rocznym w ramach wyprodukowanej nadwyżki.
Odsprzedaż do sieci energii wyprodukowanej ponad własne zużycie (z myślą np. o zarabianiu na instalacji PV) nie jest możliwa.

System rozliczeń

Wartości rozliczeń różnicy energii wyprodukowaniej przez instalację fotowoltaiczą do pobranej z sieci w stosunku:

• 1 do 0,8 – w przypadku energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 10 kW;
• 1 do 0,7 – w przypadku energii elektrycznej wytworzonej w instalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 40 kW;
• Gwarancja opustu dla wszystkich mikroinstalcji (do 40kW) przez okres 15 lat

6 KROKÓW DO MIKROINSTALACJI FOTOWOLTAICZNEJ

1. Oględziny obiektu w celu weryfikacji możliwości technicznych.
2. Umowa z wykonawcą oraz ustalenie terminu montażu.
3. Montaż instalacji.
4. Zgłoszenie (wniosek prosumenta) mikroinstalacji fotowoltaicznej do operatora.
(np. ENEA: POBIERZ)
5. Wymiana licznika na dwukierunkowy przez operatora (zakład energetyczny).
6. Podpisanie umowy.

Tu można znaleźć inne dokumenty dotyczące podłączenia instalacji generujących energię elektryczną na przykładzie operatora ENEA
https://www.enea.pl/operator/dlafirmy/obslugaklientaikontakt/plikidopobrania

CHCESZ ZŁOŻYĆ WNIOSEK PO 1 LIPCA 2019 ROKU?

Osoby, które chcą skorzystać z pomocy finansowej na zakup nowego źródła ciepła lub wymianę nieefektywnego źródła ciepła na paliwo stałe i termomodernizację domu w ramach Programu Czyste Powietrze i złożą swoje wnioski po 1 lipca 2019 roku muszą pamiętać, że koszty przedsięwzięcia nie mogą zostać poniesione przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie z wyłączeniem dokumentacji projektowej i audytu energetycznego, które mogą być wykonane wcześniej.